|
Epidemiologia i profilaktyka chorób zakaźnych z perspektywy Europy i Polski - rekomendacje Rady Unii Europejskiej
dr n. med. Iwona Paradowska - Stankiewicz, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH:
W latach 2016-2019 odnotowano w Europie epidemiczny wzrost zachorowań na odrę. Problem ten występuje przede wszystkim w takich krajach, jak Rumunia, Włochy, Ukraina, Francja. Połowa przypadków dotyczy osób dorosłych, u których, podobnie jak u niemowląt, istnieje duże ryzyko powikłań tej choroby - również śmiertelnych.
Strategia eliminacji odry polega na uzyskaniu wysokiego odsetka osób zaszczepionych dwiema dawkami szczepionki i ograniczeniu transmisji wirusa przy jednoczesnej dobrej jakości systemu nadzoru. W Polsce stan zaszczepienia przeciw odrze jest zróżnicowany w poszczególnych województwach.
Szczepienia ochronne - dobro indywidualne czy publiczne? PSO 2019
Izabela Kucharska - Zastępca Głównego Inspektora Sanitarnego:
Co roku szczepienia ratują życie trzem milionom ludzi na świecie. Dzięki nim w Polsce nie występuje bądź pojawia się jedynie sporadycznie błonica, tężec, poliomyelitis, wzw B w grupie do 35 roku życia. Nastąpił spadek zachorowań na różyczkę, świnkę i zakażenia H. influenzae B.
Aby zapobiec epidemiom danej choroby, konieczne jest zaszczepienie przeciw niej 95 proc. populacji. Wtedy chronione są również osoby, które ze względu na wiek bądź przeciwwskazania zdrowotne nie mogą być zaszczepione. Osiągnięcie takiego poziomu wymaga zaangażowania państwa, lekarzy, samorządów, pracodawców i mediów.
Przeciwnicy szczepień i wątpiący - jak, z kim, o czym i gdzie rozmawiać?
dr n. hum. Karolina Zioło, Koordynator projektu "Zaszczep się wiedzą", wspieranego przez Związek Przedstawicieli Przemysłu Farmaceutycznego Infarma:
Osoby wahające się przed podjęciem decyzji o zaszczepieniu dziecka to najczęściej kobiety w wieku 31-40 lat. Nie gra przy tym roli poziom wykształcenia. Z tymi osobami należy rozmawiać, udzielać im wsparcia. Jednak 2-3 proc. rodziców w ogóle nie pojawia się w przychodni.
Niechęć do szczepień jest często elementem szerszego światopoglądu. Wiąże się najczęściej ze skłonnością do wiary w teorie spiskowe, indywidualizmem oraz lękiem przed igłami. Przedstawianie tym osobom prostych komunikatów nie jest skuteczne.
Szczepienia osób dorosłych - teoria i praktyka
dr hab. n. med. Aneta Nitsch-Osuch, Kierownik Zakładu Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego, Warszawski Uniwersytet Medyczny:
W Polsce szczepienia dla osób dorosłych należą zwykle do zalecanych, a więc płatnych przez pacjenta. Bezpłatne są szczepienia dla osób z grup ryzyka. W Polsce dorośli powinni szczepić się przede wszystkim przeciw wzw B, grypie oraz tężcowi. Warto pamiętać też o ponowieniu szczepień przeciw krztuścowi w związku ze wzrostem liczby zachorowań wskutek wygasania odporności poszczepiennej.
Istotna jest też strategia kokonowa, polegająca na szczepieniu osób z otoczenia pacjenta, który sam z różnych względów nie może być zaszczepiony. Np. kobieta w ciąży powinna zaszczepić się przeciw krztuścowi i grypie, aby uodpornić swoje dziecko.
Infekcja wirusowa czy bakteryjna - jak odróżnić i leczyć
dr Michał Sutkowski, Prezes Warszawskiego Oddziału Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce, Rzecznik Prasowy Kolegium Lekarzy Rodzinnych w Polsce:
Zakażenia różnią się między sobą nie tylko rodzajem drobnoustroju, który je spowodował. Sposób ich leczenia zależy m.in. od nasilenia objawów, tego, czy zakażenie jest miejscowe czy uogólnione, jakie tkanki zostały dotknięte i jaka jest zjadliwość zakażenia.
Na przykładzie ostrego zapalenia gardła można jednak stwierdzić, że jego obraz bywa podobny niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z infekcją wirusową czy bakteryjną. Aby to ocenić, lekarz pierwszego kontaktu może posłużyć się np. skalą Centora. Nie ma jednak dostępu do pogłębionej diagnostyki.
Grypa u dzieci: zapobieganie i leczenie
prof. hab. n. med. Andrzej Radzikowski, Warszawski Uniwersytet Medyczny:
Wirus grypy nie stanowi najczęstszej przyczyny infekcji dróg oddechowych, niemniej grypa nie jest chorobą lekką ani rzadką, zwłaszcza w przypadku dzieci w wieku 6-59 miesięcy. Należą one do grupy ryzyka powikłań, hospitalizacji, a nawet zgonu, choć w mniejszym stopniu niż osoby w wieku podeszłym.
U dzieci dominujące objawy grypy to gorączka, suchy kaszel, biegunka. W diagnostyce tej choroby można posłużyć się szybkimi testami. W określonych przypadkach możliwe jest leczenie antywirusowe.
Czy ospa to choroba obowiązkowa?
dr hab. n. med. Ernest Kuchar, Kierownik Kliniki Pediatrii z Oddziałem Obserwacyjnym WUM, prezes Polskiego Towarzystwa Wakcynologii, członek Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych, ekspert RAISE i OPZG:
Ospa wietrzna traktowana jest jako choroba banalna. Czy słusznie? W r. 2017 w Polsce odnotowano 173 tys. zachorowań na ospę i około tysiąca hospitalizacji z jej powodu. Choroba ta może skutkować powikłaniami, począwszy od nadkażeń bakteryjnych do półpaśca.
Ospa jest groźna przede wszystkim dla noworodków i niemowląt, kobiet w ciąży i osób z zaburzeniami odporności. Ciężej niż dzieci chorują dorośli i młodzież. Szczepionka skutecznie zapobiega chorobie, a podana nawet po ekspozycji na wirus, łagodzi jej przebieg.
Nieżyt żołądkowo-jelitowy wywołany przez rotawirusy - kliniczne i ekonomiczne korzyści wynikające z wprowadzenia powszechnych szczepień profilaktycznych
dr hab. n. med. Maciej Niewada, HealthQuest:
Zakażenie rotawirusami występuje głównie u małych dzieci. Często wymaga hospitalizacji wskutek odwodnienia organizmu. W krajach, gdzie wprowadzono powszechne szczepienia przeciw rotawirusom, liczba zakażeń znacznie się zmniejszyła.
Mimo wydatku na szczepionkę upowszechnienie jej podawania jest opłacalne i przynosi oszczędności. Zakażenia rotawirusami generują bowiem wysokie koszty, zarówno medyczne, jak i społeczne. W Polsce 13 proc. rodziców szczepi dzieci na własny koszt.
Współczesne oblicze infekcji HIV i choroby AIDS
Dr n. med. Grażyna Cholewińska, Ordynator oddziału HIV w Wojewódzkim Szpitalu Zakaźnym w Warszawie:
Poddani nowoczesnemu leczeniu pacjenci zakażeni wirusem HIV nie osiągają fazy AIDS i nie umierają z tego powodu. Mimo tego postępu nie brak problemów. Najważniejszy z nich to zbyt późne wykrywanie obecności wirusa. Leczenie wtedy jest trudniejsze, a ponadto pacjent przez długi czas nieświadomie zakaża inne osoby.
Test na HIV powinien być obligatoryjny w przypadku wielu chorób, np. gruźlicy, raka płuca, grzybicy jamy ustnej, a także w ciąży. W Polsce dostępne są leki w dużym wyborze. Możliwa - choć nierefundowana - jest także profilaktyka przedekspozycyjna, czyli dla osób, których partnerzy są zakażeni.
|
